توضیح موقعیت بلند و کوتاه هنگام سرمایه گذاری

دو موقعیت اصلی مربوط به نوسانات یک اوراق بهادار وجود دارد: یک موقعیت کوتاه و یک موقعیت طولانی. برخی از سرمایه گذاران در صورت صعود بازار سود می برند، در حالی که برخی دیگر در صورت کاهش سود می برند. این با نماد گاو نر و خرس نشان داده می شود که هر دو روند بازار را توصیف می کنند. گاو نر سرمایه گذاران خوش بین "بالا" را تصویر می کند که با این باور که بازار بالا خواهد رفت، عمل می کنند، در حالی که خرس سرمایه گذاران "نزولی" را به تصویر می کشد، که اقدامات خود را بر اساس انتظارات بازار کاهش می دهند. بیایید ویژگی های هر دو موقعیت را مرور کنیم.

موقعیت بلند

موقعیت خرید، موقعیت طبیعی سرمایه گذاران است که توسط اکثر سرمایه گذاران اتخاذ می شود و از مالکیت اوراق بهادار ناشی می شود. زمانی که یک سرمایه‌گذار سهمی را می‌خرد، انتظار دارد ارزش آن افزایش یابد تا در نهایت آن را با قیمت بالاتری بفروشد یا سود سهام نقدی را نقد کند. ایده اصلی موقعیت خرید این است که سرمایه گذار از نگه داشتن سهام خریداری شده برای مدتی سود می برد و در صورت افزایش ارزش اوراق بهادار، موفق می شود.

این موقعیت طولانی با مشتقات نیز وجود دارد. به عنوان مثال، هنگامی که یک معامله گر یک گزینه خرید را خریداری می کند، امیدوار است ارزش سهام پایه افزایش یابد. فراخوان یک گزینه خرید است که به دارنده آن حق می دهد (اما نه تعهد) محصولات مالی تعریف شده را با قیمتی مشخص و قبل از زمان معین خریداری کند. اگر ارزش سهام پایه در زمانی که دارنده قرارداد اختیار خود را انجام می دهد افزایش یابد، قیمت خرید از پیش تعیین شده سهام کمتر از ارزش بازار خواهد بود و بنابراین برای سرمایه گذار سودآور خواهد بود.

موقعیت مشابهی را می توان زمانی مشاهده کرد که یک سرمایه گذار یک گزینه فروش را می فروشد. قرار دادن از همان منطق تماس پیروی می کند، اما برای اهداف فروش. قرار دادن حق (اما نه تعهد) برای فروش محصولات مالی تعریف شده با قیمت مشخص و قبل از زمان معین است. کسی که قرار را می فروشد امیدوار است ارزش دارایی پایه افزایش یابد، زیرا اگر واقعاً کاهش یابد، باید محصول را با قیمت از پیش تعریف شده خریداری کند که بالاتر از ارزش بازار آن خواهد بود. اگر قرارداد اختیار معامله محقق نشود، سرمایه‌گذاری که اختیار خرید را فروخته است، با فروش یک کالای استفاده نشده برنده می‌شود.

موقعیت کوتاه

موقعیت کوتاه تا حدودی غیر طبیعی است ، اما در بازار مالی بسیار موجود است. این موقعیت منشأ آن را از فروش کوتاه می گیرد ، جایی که یک دلال بدون داشتن آنها اوراق بهادار را می فروشد. اصل فروش کوتاه مستلزم وام گرفتن امنیت برای پول نقد فوری است ، فقط برای خرید بعداً آن ، ترجیحاً با قیمت پایین تر. در اصل ، یک کارگزار سهام را وام می گیرد و سپس آنها را با قیمت بازار برای دلالان به فروش می رساند. این همان چیزی است که ما آن را یک موقعیت کوتاه می نامیم ، جایی که دلال امیدوار است از کاهش ارزش سهام سود ببرد. او امنیت را با قیمت بالاتر درست قبل از کاهش ارزش می فروشد و بعداً آن را با قیمت پایین تر خریداری می کند.

با در نظر گرفتن همان نمونه از فروش کوتاه ، اما با گزینه ها ، یک سرمایه گذار هنگام خرید حق فروش (قرار داده) در موقعیت کوتاهی قرار دارد. سرمایه گذار حدس می زند که قیمت اوراق بهادار زیرین کاهش می یابد و سپس سود از فروش آنها با قیمت گزینه از پیش تعریف شده سود می برد ، که این بالاتر از ارزش بازار است. به همین ترتیب ، هنگام فروش حق خرید (تماس) ؛در صورت کاهش سهام ، صاحب گزینه سهام را با قیمت گزینه از پیش تعریف شده خریداری نمی کند ، زیرا قیمت بازار از قیمت گزینه پایین تر خواهد بود.

خرید سهام در مقابل فروش کوتاه

یک سرمایه گذار از نوسانات سهام سود خواهد برد چه در موقعیت طولانی یا کوتاه باشد. خرید و فروش کوتاه سهام (یا هر اوراق بهادار دیگر) دو اقدام مخالف و انحصاری است. یک سرمایه گذار از افزایش سهم در ارزش بهره مند می شود ، اما در صورت کاهش ، فروشنده کوتاه سود خواهد برد. از نظر ریاضی ، سود یکی از دست دادن دیگری خواهد بود و بالعکس.

به عنوان نمونه ، بیایید سناریویی را در آن بگیریم که یک سهم به ارزش 10. 00 دلار ارزش بازار باشد و به استثنای هزینه معامله ، به 15. 00 دلار افزایش می یابد. سرمایه گذار که این سهم را با قیمت 10. 00 دلار خریداری کرده است می تواند 5. 00 دلار سود کسب کند ، در حالی که یک فروش کوتاه آن (که در حال فروش فروش با 10. 00 دلار است و بعداً آن را با 15. 00 دلار خریداری می کند) 5. 00 دلار از دست می دهد. اگر در عوض ، این سهم به 3. 00 دلار کاهش یابد ، کالایی که آن را خریداری کرده است ، 7. 00 دلار از دست می دهد و کسی که کوتاه آن را فروخته است ، سود 7. 00 دلار را به دست می آورد.

علاوه بر این ، بر خلاف نگه داشتن سهام ، فروش کوتاه نمی تواند نامشخص باشد. هنگام فروش کوتاه ، کسی که فروش سهام وام گرفته شده را به دست آورد ، موظف است سهام را با ارزش بازار و در یک زمان از پیش تعریف شده خریداری کند. در مقابل ، اگر سرمایه گذار صاحب سهام/سهام باشد ، هرگز مجبور به فروش نمی شود.

بدترین حالت در هنگام داشتن سهم ، دیدن ارزش آن به صفر است. در این حالت ، ضرر محدود به قیمت خرید آن خواهد بود. در هنگام فروش کوتاه ، بدترین حالت سناریو این است که ارزش سهم به طور نامحدود افزایش می یابد ، به طور بالقوه سرمایه گذار را به یک ضرر بی نهایت سوق می دهد.

وقتی نوبت به دست می آید ، حداکثر سود در هنگام فروش کوتاه قیمت خرید سهام است. در مقابل ، اگر شما صاحب سهم باشید ، سود می تواند نامحدود باشد. فروش کوتاه پس از داشتن سهام خطرناک تر است زیرا ضرر می تواند بی نهایت باشد و سود آن به ارزش سهام محدود شود.

چه موقع فروش کوتاه؟

اقدامات یک سرمایه گذار بر این اساس است که آیا او معتقد است بازار بالا یا پایین خواهد رفت. موقعیت طولانی یکی از مواردی است که بیشترین استفاده از آن توسط سرمایه گذاران است ، در حالی که موقعیت کوتاه برای بازیکنان با تجربه تر محفوظ است. در حقیقت ، فروشندگان کوتاه اغلب به دلیل تأثیر و فشار برای کاهش بازار در زمان بحران مقصر هستند. خط پایین ، حرکت یک سرمایه گذار باید به خوبی محاسبه شود یا ضررهای نامتناهی می تواند به واقعیت تبدیل شود. او باید از نزدیک نمونه کارها خود را نظارت کند ، یا به سرمایه گذاران با تجربه تر دستور دهد.