عرضه و تقاضا: مکانیسم بازار

همه جوامع لزوماً انتخاب اقتصادی می کنند. جامعه باید در مورد ، آنچه باید تولید شود ، چگونه این کالاها و خدمات تولید شود و چه کسی مجاز به مصرف آن کالاها و خدمات باشد ، باید انتخاب کند. برای اقتصاد متعارف بازار از طریق بهره برداری از عرضه و تقاضا به این سؤالات پاسخ دهید. در شرایط رقابت ، جایی که هیچ کس قدرت تأثیرگذاری یا تعیین قیمت را ندارد ، بازار (همه ، تولید کنندگان و مصرف کنندگان در کنار هم) قیمت یک محصول را تعیین می کنند و قیمت آن را تعیین می کند که چه چیزی تولید می شود و چه کسی می تواند آن را مصرف کند.

قیمت انگیزه ای را برای مصرف کننده و تولید کننده فراهم می کند. قیمت های بالا تولید بیشتر توسط تولید کنندگان را تشویق می کند ، اما مصرف کمتر مصرف کنندگان. قیمت های پایین تولید توسط تولید کننده را دلسرد می کند و مصرف مصرف کنندگان را تشویق می کند. هر دو مشوق قیمت را برای تعادل نیروهای مصرف (تقاضا) و تولید (عرضه) سوق می دهد. اقتصاددانان این تعادل را می نامند: تعادل. این مکانیسم طبیعی برای جهت گیری (یا فقط حداقل مقدار) یا هرگونه انگیزه نوع دوستانه توسط مصرف کنندگان یا تولید کنندگان ، به مؤسسه خارجی نیاز ندارد.

مکانیسم عرضه و تقاضا (الگوی اقتصادی) علاوه بر اینکه پیامدهای طبیعی نیروهای اقتصادی کارآمدترین نتایج ممکن را فراهم می کند. رضایت از جامعه با حداقل هزینه حداکثر می شود. نتیجه کارآیی مکانیسم بازار همیشه در مرزهای تولیدی قرار دارد ، جایی که تمام منابع به طور کامل مورد استفاده قرار می گیرند (نقاط در منحنی های امکان تولید با تعریف ناکارآمد هستند ، زیرا از منابع استفاده نمی شود). این الگوی اصلی عرضه و تقاضا توضیح می دهد که چرا اقتصاددانان معمولاً از نتایج بازار حمایت می کنند و به ندرت آرزو می کنند که در قیمت دخالت کنند. تعیین حداقل دستمزدها ، به عنوان مثال یا دخالت در تجارت ، روح مدل را نقض کرده و منجر به نتایج ناکارآمد می شود.

دیدگاههای جایگزین

با این حال ، دیدگاه های جایگزین وجود دارد ، این سؤال که مکانیسم بازار چقدر کارآمد و طبیعی است. آنها استدلال می کنند که بازارهای واقعی در هر جامعه در مجموعه ای از قوانین ، قوانین و آداب و رسوم نهادی تعبیه شده است که تعیین می کند بازار چقدر خوب کار می کند. فقط با نگاه کردن به بازارهای واقعی و قوانین نهادی آنها می توان کارآیی را تعیین کرد. آنها بازاری را به عنوان یک بازی می دانند که در آن قوانین اساسی و همچنین رویکردهای شرکت کنندگان آن نتیجه را تعیین می کنند. متغیرهایی که مهم هستند نهاد هستند و نه تنها قیمت. برخی از بازارها حتی در همان جامعه نیز بهتر از سایرین کار می کنند ، اما مطمئناً بین کشورهایی با قوانین و ارزشهای مختلف متفاوت هستند.

این اختلاف نظر بین اقتصاددانان موضوع درجه ای است. حتی آدام اسمیت ، پدر اقتصادی برای دولت در اقتصاد نقش داشت. Lassize Faire (دولت در خارج از کشور) هرگز به عنوان مطلق دیده نمی شد. دولت برای تهیه برخی از عناصر زیر لازم بود. قانون و نظم ، اجرای قراردادهای خصوصی و حقوق مالکیت ، کالاهای عمومی مانند جاده ها و سایر زیرساخت های عمومی و دفاع از تهدیدات نظامی خارجی. بیشتر اقتصاددانان معتقدند که این نقش ها ادامه دارند. بیشتر اقتصاددانان همچنین بر این باورند که بازار ابزاری مفید است و در اقتصاد جایگاهی دارد. تفاوت واقعی میزان ایمان به کارآیی بازار است و اینکه آیا جامعه باید از بازار جهت گیری کند یا جامعه باید بازار را کنترل و هدایت کند.

قیمت ها چگونه تعیین می شوند؟(مدل عرضه و تقاضا)

اگر هیچ فروشنده یا خریدار واحدی نمی تواند قیمت ها را تعیین کند و نه دولت یا هیچ نهاد دیگری. چگونه کالاها و خدمات در بازارهای رقابتی تخصیص داده می شوند و منابع چگونه در بازارهای عوامل رقابتی تخصیص می یابند؟پاسخ این است که دو عامل مستقل وجود دارد که قیمت را در بازارهای رقابتی تعیین می کند (تقاضا و عرضه). اگر بازارها طبق تعریف رقابتی نبودند، یک فروشنده یا خریدار می توانست قیمت را کنترل و تعیین کند. پس رقابت به قیمت گذاری غیرشخصی انعطاف پذیر نیاز دارد. تامین کنندگان نباید برای تاثیرگذاری بر قیمت ها با یکدیگر همکاری کنند و هر تامین کننده باید بتواند به دلخواه خود وارد بازار شده یا از آن خارج شود. یکسری شرایط دیگر برای رقابت کامل لازم است، اما اجازه دهید ابتدا به دو جزء اصلی مدل نگاه کنیم، که از تقاضا شروع می شود.

تقاضا (تأثیر جایگزینی و درآمد)

بررسی مکانیسم بازار با یک مصرف کننده آغاز می شود. یک مصرف کننده به قیمت پاسخ خواهد داد. تقاضا مجموعه ای از روابط است که مقدار کالایی را که مصرف کننده با هر قیمتی در یک دوره زمانی خاص خریداری می کند را نشان می دهد. برای داشتن یک تقاضای مؤثر، یک مصرف کننده باید هم محصول را بخواهد و هم توانایی خرید کالا یا خدمات را داشته باشد. میل بدون توانایی پرداخت یک کالا یا خدمت، تقاضا نیست. بنابراین همه نمی توانند به طور یکسان به عنوان مصرف کننده در همه بازارها شرکت کنند (این به ثروت آنها بستگی دارد).

زمانی که قیمت کالایی که به طور معمول خریداری می شود افزایش یا کاهش یابد، مصرف کننده آن را کمتر یا بیشتر خواهد خرید. دو دلیل برای این وجود دارد:

اولاً، افزایش قیمت چیزی که مصرف کننده می خواهد بخرد، مصرف کننده را فقیرتر می کند. اکنون برای خرید همان مقداری که مصرف کننده برای خرید با قیمت پایین تر استفاده می کند، به بخش بیشتری از درآمد نیاز است. این تأثیر به عنوان اثر درآمد شناخته می شود. تغییرات قیمت همیشه بر درآمد واقعی فرد تأثیر می گذارد (افزایش قیمت باعث کاهش درآمد واقعی می شود در حالی که کاهش قیمت باعث افزایش درآمد واقعی می شود). با این حال، اهمیت آن با میزان هزینه کالا نسبت به کل بودجه مصرف کننده متفاوت است. تغییر در قیمت نمک کمترین تأثیر را بر درآمد واقعی خواهد داشت، در حالی که تغییر در قیمت خودرو می تواند قابل توجه باشد.

دوم، شما به قیمت یک کالا در رابطه با سایر اقلام پاسخ می دهید. این اثر را اثر جانشینی می نامند. با کاهش قیمت یک کالا (سایر قیمت‌ها بدون تغییر باقی می‌مانند)، کالا نسبتاً ارزان‌تر از سایر کالاها می‌شود و شما کالا را جایگزین کالاهای دیگری می‌کنید که اکنون نسبتاً گران‌تر هستند. با افزایش قیمت یک کالا، کالای مورد نظر را جایگزین کالاهای ارزان‌تر دیگری می‌کنید.

به طور کلی این دو اثر یکدیگر را تقویت می کنند، به طوری که قیمت های بالاتر باعث کاهش مقدار تقاضا و کاهش قیمت ها باعث افزایش مقدار تقاضا می شود. اما ممکن است استثناهایی وجود داشته باشد. یک کالای Veblen به دلیل قیمت (و وضعیت) بالا برای مشتریان جذاب است. خاویار روسی، الماس‌های بزرگ و ماشین‌های لوکس بزرگ یا قایق‌های تفریحی می‌توانند نمونه‌هایی باشند. افزایش قیمت برای این کالاها ممکن است مقدار تقاضا را کاهش ندهد.

تاثیر غیر قیمتی بر تقاضا

البته علاوه بر تغییرات قیمت، عوامل دیگری نیز وجود دارند که بر مقدار تقاضای افراد تأثیر می‌گذارند. این عوامل دیگر معمولاً در مدل تقاضا و عرضه هستند که وزن کمتری نسبت به قیمت دارند. این عوامل دیگر ثابت نگه داشته می شوند (Ceteris Paribus) تا به یک سطح قیمتی تعادلی برسند.

این عوامل شامل ؛اول ، قیمت محصولات دیگر ، هم مکمل و هم جایگزین. محصولات ما را در رابطه با Good's Counter مورد استفاده قرار می دهد (در فیلم ایالات متحده ، و مصرف پاپ کورن مکمل هایی هستند). اگر قیمت یک مکمل بالا برود ، تقاضا برای کالاهای مورد نظر کاهش می یابد (و همچنین خود مکمل). جایگزین ها کالاهایی هستند که یکدیگر را در مصرف جایگزین می کنند (مرغ ، گوشت گاو و گوشت خوک جایگزین هستند). اگر قیمت یک جایگزین بالا برود ، تقاضا برای کالاهای مورد نظر بالا می رود (در حالی که تقاضای جایگزین کاهش می یابد). دوم ، تغییر در درآمد مصرف کنندگان بر توانایی خرید مصرف کننده و در نتیجه تقاضای آنها تأثیر خواهد گذاشت. سوم ، همه دسته ها است که شامل ترجیحات مصرف کنندگان است. تغییرات در ترجیحات بر تقاضا تأثیر می گذارد. این تغییرات در میل و سلیقه معمولاً توسط اقتصاددان به عنوان بخشی از الگوی اقتصادی تقاضا و عرضه مورد توجه قرار نمی گیرد. اقتصاددانان معمولاً برای الگوبرداری از این تغییرات به جامعه شناس ، روانشناس و سایر علوم اجتماعی مراجعه می کنند. با این وجود این دسته برای استدلال های کارآیی مدل مهم است. اگر اقتصاددانان واقعاً بخواهند استدلال كنند كه بازار فقط كالاها و خدمات مناسب را تولید می كند ، آنها باید به طور ضمنی اعتقاد داشته باشند كه تقاضا برای انسان ها ذاتی است (به راحتی توسط تولیدكنندگان و محیط عمومی ما تأثیر نمی گذارد). چگونه ترجیحات واقعاً تشکیل می شود و تعیین می کند که چه کسی مسئول بازارها است. منتقدین (مدل های جایگزین) معتقدند که ترجیحات ذاتی نیستند ، اما ترجیحات آموخته و تحت تأثیر تولید کنندگان (با استفاده از استراتژی های بازاریابی) قرار می گیرند.

قانون تقاضا

مقدار مورد نیاز برای مصرف کننده با قیمت های مختلف می تواند در تقاضای بازار جمع شود. تقاضای بازار به سادگی ، مجموع کلیه روابط تقاضای فردی است. شکل 1 ، دو رابطه تقاضای فردی را از مصرف کنندگان مختلف نشان می دهد ، که دارای مقادیر مورد نیاز ترکیبی (یا جمع بندی) به مقادیر بازار در نمودار سمت راست است. محورهای عمودی همیشه قیمت را نشان می دهند ، که برای منحنی های تقاضای فردی و بازار یکسان است ، در حالی که محورهای افقی کمیت را نشان می دهند. از آنجا که قیمت برای هر سه نمودار یکسان است ، یک خط واحد (P) که نشان دهنده همان قیمت است می تواند به صورت افقی در هر سه نمودار ترسیم شود. تقاضای کمیت واحدها را از فرد به منحنی تقاضای بازار تغییر می دهد. مقادیر بازار بسته به اندازه بازار ممکن است در هزاران یا میلیون ها واحد باشد.

شکل 1. منحنی تقاضای فردی و بازار

منحنی تقاضا رابطه معکوس بین قیمت و کمیت مورد نیاز را نشان می دهد. این رابطه به ویژه برای تقاضای بازار بسیار گسترده تلقی می شود که در اقتصاد آن را قانون تقاضا خوانده شده است. هرچه قیمت بیشتر باشد ، مقدار مورد نیاز کمتر و قیمت آن نیز کمترین مقدار مورد نیاز است. اگرچه قانون تقاضا از نظر منطقی کاملاً ضروری نیست ، با توجه به پرونده ای که در اوایل کالای لوکس Veblen ذکر شد ، اعتقاد بر این است که بیشتر کالاها یا خدمات به قانون تقاضا پایبند هستند.

کشش قیمت تقاضا

The degree by which quantity changes as price changes is called the price elasticity of demand. It is the percentage change in quantity to the percentage change in price (% Change in Quantity / % Change in Price). Given the law of demand when price is increasing quantity demanded is decreasing, elasticity�s of demand must be negative. High absolute (ignoring the sign) values for elasticity (E>1) نشان دهید که مقدار مورد نیاز نسبت به قیمت بسیار حساس است ، در حالی که مقادیر مطلق ارتجاعی پایین (e<1) suggest that the consumer is not sensitive and does not respond to price. Demand relationships with low absolute values of elasticity�s (E<1) are considered inelastic and not sensitive to price.

تقاضای غیرقانونی برای کالاهایی با ویژگی های زیر انتظار می رود. کالاها یا خدمات بدون جایگزین نزدیک ، کالاهایی که به عنوان ضروریات دیده می شوند (به راحتی جایگزین نمی شوند) ، و کالاهایی که ارزان هستند و بخش کوچکی از بودجه مصرف کنندگان هستند. همچنین هرچه مدت زمان تعدیل تغییر قیمت کوتاهتر باشد ، تقاضای بازار کمتر الاستیک خواهد بود. به عنوان مثال ، بنزین یک کالای غیرقانونی محسوب می شود. افزایش 20 درصدی قیمت آن در ایالات متحده منجر به کاهش 20 درصدی مقدار مورد نیاز نخواهد شد ، پاسخ بسیار کمتر خواهد بود. بنزین جایگزین نزدیکی ندارد. بنزین (در بیشتر ایالات متحده) یک ضرورت است و فقط تأثیر متوسطی بر بودجه (برای غیر فقیر) دارد. در کوتاه مدت ، با توجه به نیازهای بنزین اتومبیل های فردی و فاصله بین خانه ، شغل و مدرسه ، می توان کمی تعدیل تقاضا با قیمت بنزین وجود داشت. در طی یک دوره طولانی تر ، خودروهای جدید کارآمدتر می توانند تولید شوند ، می توان حمل و نقل انبوه را توسعه داد و مسافت های طی شده توسط مصرف کنندگان می تواند کاهش یابد (با نزدیک شدن به کار یا مدرسه و غیره) ، که همه باعث افزایش خاصیت ارتجاعی می شوندبازار بنزین (اما فقط در دراز مدت اندازه گیری می شود).

در شکل 1 در بالا ، نمودار میانی مصرف کننده را نسبت به قیمت حساس تر نشان می دهد (منحنی تقاضا به عمودی نزدیکتر است) ، با تقاضای نسبتاً غیرقانونی ، در مقایسه با تقاضای الاستیک بیشتر مصرف کننده که توسط نمودار به سمت چپ نشان داده شده است. ارزش شیب منحنی تقاضا با خاصیت ارتجاعی آن برابر نیست ، زیرا خاصیت ارتجاعی به عنوان درصد تغییر می کند (اما برای اهداف ما نزدیک است). در شکل 2 ، درمان های کاملاً الاستیک و غیرقانونی نشان داده شده است. تعیین خاصیت ارتجاعی بازار یک فرایند تجربی مهم برای درک نحوه کار بازارها است. به طور کلی بازارها وقتی تقاضا الاستیک است ، بهترین کار را می کنند.

شکل 2 ، منحنی های تقاضای غیرقانونی و الاستیک

تغییر تقاضا

منحنی تقاضا هرگز در واقع مشخص نیست ، در بهترین حالت فقط قابل تخمین است. در یک دنیای پویا ، رابطه تقاضا به ندرت ایستا باقی می ماند ، اما یک منحنی تقاضای واحد ، از لحاظ تئوری تمام تأثیرات دیگر را بر روی تقاضا ثابت می کند (ceteris paribus). تغییر در این متغیرهای بیرونی (هر چیزی جز قیمت کالای مورد نظر) توسط یک منحنی تقاضای جدید تغییر یافته به صورت گرافیکی نشان داده شده است. متغیرهای خارجی دیگر شامل تغییر در درآمد مصرف کننده ، سایر قیمت های جایگزین یا مکمل یا فقط تغییر در طعم و مزه است. برای جلوگیری از سردرگمی ، تغییر در این متغیرهای بیرونی یا تغییر در منحنی ، تغییر تقاضا نامیده می شود. بدون تغییر در منحنی و فقط تغییر در قیمت حرکت روی منحنی وجود دارد و این حرکت به تغییر کمیت مورد نیاز گفته می شود.

شکل 3 ، یک مورد فرضی برای افزایش درآمد مصرف کننده در رابطه تقاضا را نشان می دهد. این کالای کالای عادی محسوب می شود زیرا با افزایش درآمد افزایش تقاضا. در مقابل ، یک کالای پایین ، با افزایش درآمد ، تقاضا را کاهش می دهد (در این حالت تغییر منحنی تقاضا به سمت چپ خواهد بود). نمونه هایی از کالاهای فرومایه در ایالات متحده ممکن است مصرف ماکارونی و پنیر یا اتومبیل های استفاده شده باشد.

شکل 3 ، تغییر منحنی تقاضا

در دنیای پویا واقعی ، هنگامی که هیچ چیز یا ثابت نگه داشته می شود ، محاسبه و تعیین خاصیت ارتجاعی آن مملو از دشواری است. تمام آنچه ما واقعاً در هر زمان می دانیم ترکیبی از یک قیمت و مقدار کالاهای خریداری شده است (و حتی این همیشه امکان پذیر نیست). تئوری تقاضا فرضی است که به ساخت مدل اقتصادی غالب کمک می کند ، که برای تلاش برای درک عملکرد یک سیستم بازار استفاده می شود.

عرضه (نیمه دیگر)

عرضه رابطه ای است که نشان دهنده مقادیر کالا یا خدمات است که در یک دوره زمانی خاص برای هر قیمت برای فروش ارائه می شود. منحنی عرضه رقابت بین بنگاه ها را پیش بینی می کند تا هیچ شرکت نتواند قیمت را تعیین و تأثیر بگذارد. بنگاهها نسبت به بازار کوچک هستند و قیمت گیرنده قیمت هستند. هر شرکت کوچک برای هر قیمت ممکن مقدار خروجی را فراهم می کند. ترکیب مقدار خروجی هر بنگاه در هر قیمت برای همه بنگاه ها رابطه عرضه بازار و در نتیجه یک منحنی عرضه را فراهم می کند. بنگاههای بزرگ (نسبت به بازار آنها) مانند انحصارها و الیگوپولیاها قیمت را تعیین و تأثیر می گذارند و در منحنی عرضه و در تجزیه و تحلیل زیر گنجانده نشده اند. به دلیل کنترل قیمت ، آنها می توانند مقدار خروجی خود را به نفع خود تعیین کنند.

در مقابل ، برای تقاضا ، رابطه عرضه رابطه مستقیمی بین قیمت و مقدار عرضه شده را نشان می دهد. قیمت های بالا بنگاه ها را ترغیب می کند تا بیشتر تولید کنند ، در حالی که قیمت های پایین تولید را دلسرد می کند. با قیمت های بالا از منابع بیشتری می توان در تولید استفاده کرد و شرکت های بیشتری با هزینه های بالاتر می توانند تولید آن را سودآور بدانند. معکوس برای قیمت های پایین صادق است. این رابطه مثبت مثبت بین قیمت و کمیت عرضه شده قانون عرضه نامیده می شود.

تغییر در کمیت آیات در عرضه تغییر می کند

شکل 4 ، هر دو را نشان می دهد ، حرکتی در منحنی عرضه به نام تغییر در مقدار عرضه شده و همچنین تغییر در منحنی عرضه ، به نام تغییر در عرضه. حرکتی در منحنی عرضه یا تغییر در مقدار عرضه شده فقط با تغییر قیمت قابل آغاز است. ابتدا قیمت تغییر می کند ، و سپس کمیت به عنوان یک نتیجه تغییرات را ایجاد می کند. کشش عرضه میزان تغییر در مقدار عرضه شده را اندازه گیری می کند.

در مقابل ، تغییر در منحنی عرضه نتیجه تعدادی از متغیرهای خارجی (غیر از قیمت) است که تغییر می کند. در زیر برخی از متغیرهای مهم در خارج از کشور وجود دارد.

اول ، پیشرفت در فناوری که باعث کاهش هزینه ها و گسترش تولید می شود ، این امکان را برای شرکت ها فراهم می کند تا محصولات بیشتری را برای فروش با هر قیمت ارائه دهند. این ممکن است به ویژه برای بازار خاص از نظر فنی مانند ارتباطات و محصولات رایانه ای قابل توجه باشد.

دوم ، کاهش قیمت ورودی در فرآیند تولید می تواند به بنگاهها اجازه دهد تا با هر قیمت تولید را افزایش دهند ، در حالی که افزایش قیمت ورودی ها با هر قیمت ممکن ، عرضه را کاهش می دهد.

سوم ، قیمت ها و سودآوری استفاده از منابع در سایر فرآیندهای تولید جایگزین می تواند بر برنامه های تولید شرکت در هر سطح قیمت تأثیر بگذارد. به عنوان مثال ، اگر این شرکت به طور ناگهانی فرصتی برای تولید ، با منابع خود ، یک محصول جدید سودآورتر داشته باشد ، ممکن است عرضه سایر محصولات را کاهش دهد.

چهارم ، شرکت های جدید ممکن است وارد شوند ، در حالی که سایر بنگاه ها ممکن است از یک صنعت خارج شوند. یکی از ویژگی های مهم جهانی سازی گسترش زیاد تعداد تولید کنندگان در همان بازار بزرگ شده در سراسر جهان است. عوامل دیگری وجود دارد که قوطی ها منحنی عرضه را تغییر می دهند. به عنوان مثال ، برای محصولات کشاورزی شرایط آب و هوایی می تواند به طور چشمگیری بر تأمین یک محصول تأثیر بگذارد. در بازارهای دانه تغییرات در عرضه به دلیل شرایط آب و هوایی سابقه طولانی در تأثیرگذاری بر قیمت و منحنی عرضه دارد.

ضمنی در مدل عرضه و تقاضا ، بحث اساسی است که قیمت متغیر مهم است ، و نه آن متغیرهای خارجی که منحنی ها را تغییر می دهند. گرافیک قیمت عرضه و تقاضا در محورهای عمودی برای نشان دادن متغیر مهم علی. بسیاری از رویکردهای گزینه های اقتصادی دلالت بر تجزیه و تحلیل آنها دارند ، که قیمت لزوماً این متغیر اصلی در همه بازارها نیست. به عنوان مثال می توان استدلال کرد که در بازارهای کشاورزی و بازارهای فناوری پیشرفته ، این قیمت و تعدیل قیمت متغیر علی نیست. متغیرهای دیگری که منحنی ها را تغییر می دهند و به قیمت تعیین می کنند و مطمئناً بر قیمت تأثیر می گذارد ، متغیرهایی هستند که برای درک صنعت و بازار در حال تغییر ابتدا باید درک شوند.

متأسفانه ، در بیشتر بازارهای دنیای واقعی ، تعیین آن دشوار است ، اگر تغییر در منحنی یا حرکتی روی منحنی وجود داشته باشد. منحنی عرضه فقط فرضی است. از نظر تجربی فقط با یک قیمت و کمیت در یک مقطع زمانی ، دشوار است بدانید که چه چیزی باعث ایجاد چه می شود. اقتصاد نئوکلاسیک به طور کلی فرض می کند که بازارها توسط قیمت هدایت می شوند و متغیر اصلی علی است.

شکل 4 ، حرکت روی منحنی عرضه و تغییر در منحنی عرضه

خاصیت ارتجاعی

The law of supply indicates that as price increases quantity supplied also increases, but it doesn't measure to what degree. As with demand, the degree of sensitivity to price is measured with what's called supply elasticity. The elasticity of supply is the percent change in quantity supplied given (divided by) the percent change in price (% change in quantity / % change in price). Since both price and quantity are increasing or decreasing elasticity�s of supply are always positive, whereas elasticity�s of demand are always negative. High values of supply elasticity (E>1) حساسیت به قیمت را نشان دهید ، در حالی که مقادیر کم ارتجاعی (e<1) show little sensitivity to price. Products with values of supply elasticity of less than one (E<1) are referred to as inelastic markets. Markets that determine price, work best with elastic supply.

بازارهای دانه معمولاً از شرایط تأمین غیرقانونی رنج می برند. تا آنجا که کشاورزی به عنوان روشی برای زندگی دیده می شود و نه یک تجارت ، تنظیم قیمت ها دشوار ، دردناک و کند است. قیمت دانه که پایین مانده است ، سرانجام کشاورزان را مجبور کرده است که از زمین خارج شوند. این مهاجرت از مزرعه قرن ها ادامه دارد و هنوز هم تا قرن بیستم ادامه دارد. اما کاربردهای جایگزین کمی برای زمین های کشاورزی وجود دارد ، به همین دلیل کشاورزان زمین را ترک می کنند ، مزارع فقط در اندازه رشد می کنند. اما زمین هنوز در کشت می ماند. بنابراین ممکن است عرضه دانه حتی با قیمت های پایین تغییر نکند ، و پس از کاشت محصولات هر سال ، می توان در طول سال کار کمی انجام داد تا با قیمت های پایین تنظیم شود. خروجی دانه در کوتاه مدت با قیمت (که منجر به منحنی عرضه غیرمستقیم) نمی شود ، اما خروجی توسط شرایط آب و هوایی انجام می شود ، که منحنی عرضه را تغییر می دهد.

قیمت گذاری بازار و تعادل

بازار در ازای آن ، هم خریداران و هم فروشندگان ترکیب می شود. برای اقتصاد ، تقاضا و منحنی عرضه را برای تعیین قیمت ترکیب می کند. این قیمت را به عنوان یک قیمت تعادل نامیده می شود ، زیرا این دو نیرو از عرضه و تقاضا را متعادل می کند. قیمت تعادل قیمتی است که مقدار مورد نیاز آن برابر با مقدار عرضه شده است. مقدار عرضه و خواسته شده نیز به عنوان مقدار تعادل گفته می شود. شکل 5 ، تقاضا و عرضه را تعیین می کند که قیمت و کمیت تعادل را تعیین می کند.

شکل 5 ، تقاضا و عرضه و تعادل

در شکل 5 ، �A� قیمت تعادل است و �Q� مقدار تعادل مربوطه است. با قیمت �A� مقدار عرضه شده و مقدار مورد نیاز برابر است و با مقدار �Q� ، تقاضا و عرضه برابر است.

اگر قیمت در مقدار بود که تأمین کنندگان مایل به تهیه آن هستند ، بیشتر از آنکه مصرف کنندگان با آن قیمت خواستار آن باشند ، و یک مقدار اضافی ایجاد می کنند. مازاد باعث ایجاد نیروها در بین بسیاری از تأمین کنندگان رقابتی برای کاهش قیمت ها می شود (تأمین کننده همه نسبتاً کوچک هستند). این نیروها قیمت را به سطح تعادل در �A� پایین می آورند.

اگر قیمت ها به مقدار موجودی که تأمین کنندگان مایل به تهیه آن هستند ، کمتر از آن باشد که مصرف کنندگان با آن قیمت خواستار آن باشند و کمبودی ایجاد کنند. به دلیل کمبود و رقابت در بین مصرف کنندگان ، قیمت ها تمایل به افزایش دارند. فقط در �A� هیچ تمایل به تغییر قیمت وجود نخواهد داشت ، و "A" قیمت تعادل است.

این نمودار بیانگر عملکرد غیر شخصی بازار است. هیچ کس قیمت را تعیین نمی کند ، و اگر مصرف کنندگان قیمت آن را دوست نداشته باشند ، هیچ کس را مقصر نمی دانند و هیچ متهم (بیش از قیمت) ندارند. اگر تأمین کنندگان قیمت را دوست نداشته باشند ، به نوبه خود هیچ کس را مقصر نمی دانند و هیچ متجاوز (بیش از قیمت) ندارند. این توسط بسیاری به عنوان یکی از قدرت بازارها دیده می شود.

تغییر منحنی تقاضا و عرضه

اگرچه اقتصاد نئوکلاسیک نشان می دهد مهمترین نیروهای موجود در بازار نیروهایی هستند که قیمت را به تعادل منتقل می کنند ، سایر نیروهایی که منحنی ها را تغییر می دهند نیز شناخته می شوند. شکل 6 ، تأثیر افزایش تقاضا و کاهش عرضه را نشان می دهد.

شکل 6 ، افزایش تقاضا و کاهش عرضه

در شکل 6 ، اولین نمودار در سمت چپ ، افزایش تقاضا با منحنی تقاضای جدید به سمت راست نشان می دهد. این افزایش تقاضا با افزایش مقدار مورد نیاز در هر قیمت می تواند یک مورد باشد که درآمد افزایش یافته است ، یا در آنجا که مطلوبیت محصول افزایش یافته است. در نتیجه ، قیمت تعادل از سطح قیمت �A� به سطح قیمت بالاتر - B� تغییر یافته است. با توجه به اینکه بنگاهها نسبت به قیمت های بالاتر واکنش نشان می دهند ، مقدار تعادل نیز افزایش یافته است زیرا تولیدات جدید به بازار وارد شده است. بنابراین هر دو قیمت و کمیت افزایش یافته است.

در شکل 5 ، نمودار دوم در سمت راست ، کاهش عرضه با منحنی تأمین جدید را به سمت چپ نشان می دهد. این کاهش در عرضه (مقدار کمتری که در هر قیمت تأمین می شود) می تواند ، آب و هوای نامساعد در یک منطقه در حال رشد محصول یا قیمت های بالاتر را به دلیل کمبود نفت خام یا نیروی کار نشان دهد. قیمت دوباره از سطح قیمت �A� به �B� افزایش یافته است ، در حالی که با واکنش مصرف کنندگان به قیمت های بالاتر ، کمیت کاهش یافته است.

در اینجا دو مورد دیگر نشان داده نشده است که تقاضا به سمت چپ تغییر می کند (کاهش تقاضا) ، و در جایی که عرضه به سمت راست تغییر می کند (افزایش عرضه). پیامدهای منطقی این شیفت ها به راحتی از لحاظ گرافیکی تعیین می شوند. دشواری در دنیای واقعی تعیین آنچه در واقع تغییر کرده است ، و چه چیزی نیست ، و با چه میزان. در یک منحنی تغییر پویا در حال تغییر بازار ، نمایانگر تغییر درآمد ، سلیقه ، شرایط فنی ، شرایط آب و هوایی و متغیرهای دیگر ممکن است همه نیروهای تحت فشار برای تعادل را تحت فشار قرار دهند. در چنین محیطی ، تعادل هرگز حاصل نمی شود و ابزارهای منحنی عرضه و تقاضا و تجزیه و تحلیل تعادل آن ، حداقل سودمندی دارند. برای درک بازار نیاز به درک چگونگی تغییر و تحول مؤسسات ، فناوری ها و سایر متغیرهای خارج از کشور دارد.

شکل 7 ، منحنی تقاضا و عرضه بدون تعادل امکان پذیر است.

شکل 7 ، موردی را نشان می دهد که از نظر منطقی و بدون قیمت تعادل یا کمیت امکان پذیر است. نه قانون عرضه یا قانون تقاضا نقض نمی شود. از نظر گرافیکی اگر قیمت تعادل وجود داشته باشد ، باید منفی باشد ، که در دنیای واقعی غیرممکن است. هر دو منحنی تقاضا و عرضه یک رابطه نسبتاً غیرقانونی را نشان می دهند ، جایی که هیچ مقدار مورد نیاز نیست ، یا مقدار عرضه شده به قیمت حساس است. این بازارها با استفاده از بیش از حد مداوم ، ضعیف عمل می کنند و بنابراین تمایل به کاهش قیمت دارند. عوامل نهادی (از جمله دولت) ، بسته به پیامدهای تأمین کنندگان یا مشتریان ، قیمت را بالاتر از صفر نگه می دارد ، اما هیچ تعادل معمولی امکان پذیر نیست.

بازارها و قیمت و مقدار تعادل آنها ، با شرایط تقاضای الاستیک و عرضه بهترین عملکرد را دارند. در اینجا هیچ مداخله ای در خارج از کشور احتمالاً با ایجاد انگیزه کافی برای مصرف کنندگان و تأمین کنندگان برای دستیابی به تعادل ایجاد نمی شود. جایی که قیمت هم برای مصرف کنندگان و هم برای تأمین کنندگان مهم است ، بعید است که متغیرهای خارجی تأثیر آن را تحت تأثیر قرار دهند. بنابراین در بازارهای عمومی بهترین عملکرد را دارد که قیمت هم کانونی برای مصرف کنندگان و تأمین کنندگان باشد. بازارهای مختلفی وجود دارد که این حساسیت های قیمت در بازارها در هر دو سال طولانی مدت (سالهای زیادی) و در کوتاه مدت متفاوت است.

کارآیی اقتصادی و بازار

در اقتصاد نئوکلاسیک بازار دو ویژگی مجزا دارد. اولین مورد ، که قبلاً مورد بحث قرار گرفت ، توسعه تعادل بازار بود. اکثر مدلهای اصلی اقتصادی اقتصاد را به اندازه کافی رقابتی و حرکت به سمت تعادل می دانند. این جنبش در مسافت طولانی و به عنوان پیامدهای طبیعی نیروهای اقتصادی عرضه و تقاضا اجتناب ناپذیر است. حرکت به تعادل نیز خوب به نظر می رسد زیرا از نظر اقتصادی کارآمد تلقی می شود. اگرچه کارآیی به عنوان تنها معیاری برای قضاوت در مورد موفقیت اقتصاد تلقی نمی شود ، اما در اقتصاد نقش و برجستگی ویژه ای دارد. در بین اقتصاددانان این عقیده وجود دارد که نظریه اقتصادی می تواند به درک و ارتقاء کارآیی اقتصادی کمک کند.

معیارهای دیگری برای قضاوت در مورد موفقیت یک اقتصاد وجود دارد. برجسته ترین عدالت یا انصاف است. انصاف کاملاً ذهنی دیده می شود. برای اقتصاددانان ، این معیارها صرفاً یک تماس داوری تلقی می شود ، این تئوری اقتصادی هیچ نقشی ندارد. بازارها به ویژه عادلانه یا منصفانه دیده نمی شوند ، آنها فقط به عنوان پدیده عینی دیده می شوند. و گرچه انصاف به عنوان معیارها باید به طور بالقوه برابر با کارآیی تلقی شود ، اما از آنجا که اقتصاددانان کمی در مورد انصاف اضافه نمی کنند ، انصاف تمایل دارد که در بسیاری از تحلیل های اقتصادی نامرئی باشد.

دوم ، خاصیت اقتصاد نئوکلاسیک این است که بازارها از نظر اقتصادی کارآمد هستند. برای اقتصاددانان ، کارآیی به این معنی است که اقتصاد فقط مقدار مناسب کالاها و خدمات را برای برآورده کردن خواسته های جامعه با حداقل هزینه تولید می کند. کارآیی اقتصادی مهندسی یا تعریف فنی از کارآیی نیست. بهره وری اقتصادی فقط سعی نمی کند ورودی ها را در یک فرآیند تولید به حداقل برساند ، یا حتی هزینه ها را در یک عملیات معین به حداقل برساند ، یا با توجه به سطح ورودی ، حداکثر خروجی را به حداکثر برساند ، بلکه تعیین کنید که کل اقتصاد چه مقدار کالا و خدمات بهترین است (با توجه به تقاضامنحنی) ، و تمام هزینه های فرصت را برای آن کالاها و خدمات به حداقل برسانید.

توسعه استدلال کامل برای کارآیی اقتصادی در اقتصاد نئوکلاسیک نیاز به توسعه کامل تر تقاضا و عرضه (رقابت کامل) دارد. این استدلال ها بیشتر در فصل مورد تقاضا و فصل رقابت کامل بیان شده است. اما ما می توانیم ذات آن فصل ها را در مورد معنای تقاضا و عرضه در اینجا خلاصه کنیم. با توجه به فرضیات اقتصاد نئوکلاسیک در مورد تئوری تقاضا ، منحنی تقاضای بازار به عنوان مزایای جامعه (صرفاً افزودن مزایا برای همه افراد در جامعه) در مصرف کالاها و خدمات دوباره تفسیر می شود. منحنی تقاضا نشان دهنده اهمیت جامعه این کالاها و خدمات است.

نیمی دیگر معادله کارآیی از منحنی عرضه است. در اینجا با توجه به فرضیات مناسب رقابت کامل در مورد تئوری عرضه ، منحنی عرضه بازار به عنوان هزینه جامعه برای مصرف کالاها و خدمات دوباره تفسیر می شود. این هزینه های فرصت (هزینه ای است که باید از آن استفاده شود ، برای به دست آوردن چیز دیگری) لزوماً فقط دلار نیست. منحنی عرضه نشان دهنده هزینه تولید کالاها و خدمات است.

شکل 8 ، تفسیر عرضه و تقاضا را به عنوان هزینه و مزایا در مدل کارآیی نشان می دهد. اقتصاددانان این هزینه ها و مزایا را به عنوان حاشیه ای (هزینه های اضافی و مزایای اضافی) در منحنی ها اندازه گیری می کنند.

شکل 8 ، هزینه و مزایای حاشیه ای در مدل کارآیی

در شکل 8 ، تقاضای و منحنی عرضه معمولی بازار نشان داده شده است. نمودار در سمت چپ منحنی تقاضا با سه سطح مقدار تقاضا را نشان می دهد. در سطح کمترین میزان - سود نسبی برای کالاها بالا و در نتیجه قیمت بالایی است. اندازه گیری قیمت مزایای واحد اضافی (حاشیه) این قیمت خوب و کم قیمت (�A�) بالا است. با افزایش کمیت به �b� و سپس به سود یا قیمت واحدهای دیگر کاهش می یابد (همانطور که در نمودار نشان داده شده است). مفهوم عقل سلیم این رابطه به سادگی این است که با افزایش مقدار اشباع ، ارزش واحدهای اضافی را کاهش می دهد. در حالی که کل مزایا (از کلیه کالاهای مصرفی) هنوز ارزش اضافی یا حاشیه ای از هر واحد اضافی را افزایش می دهد.

نمودار سمت راست منحنی عرضه را با سه سطح کمیت عرضه نشان می دهد. در سطح کم ، هزینه اجتماعی برای تولید کالا در هر واحد کم است و در نتیجه قیمت پایین است. قیمت عرضه هزینه واحد اضافی (حاشیه) این کالای کالا و با مقادیر کم (�d�) کم است. با افزایش مقدار به "EE" و سپس به هزینه های اجتماعی عرضه ، با واحدهای اضافی ، افزایش می یابد (همانطور که در نمودار نشان داده شده است). این مفهوم به سادگی این است که تمام هزینه های اجتماعی با افزایش تولید در مدت زمان کوتاه ، با توجه به منابع محدود سرمایه (اندازه گیاهان و زیرساخت ها محدود است) افزایش می یابد.

در شکل 9 ، مدل کارآیی اقتصاد نئوکلاسیک ، منحنی تقاضا یا مزایای مصرف را با منحنی عرضه یا هزینه آن مصرف ترکیب می کند.

شکل 9 ، مدل کارایی

در نمودار 9 ، قیمت تعادل �p� با مقدار تعادل مربوطه به عنوان �A� است. این نتیجه به عنوان یک نتیجه خودکار از رفتار بازار دیده می شود. استدلال کارآیی می افزاید که این نتایج تعادل نیز از نظر اقتصادی کارآمد است. به طوری که بازارها نتیجه تعادل کارآمد را برای جامعه ارائه می دهند.

کمیت �b� کارآمد نیست ، زیرا در کمیت - سود برای جامعه به نفع مورد نظر ، بزرگتر از هزینه جامعه برای تولید آن است. خط با فلش در �b� از نظر گرافیکی نشان دهنده این شکاف است. اگر مقدار بیشتری تولید شود و مزایای مصرف بیشتر از هزینه ها گسترش یابد و ارزش خالص در ارزش داشته باشد. با افزایش کمیت ، ناکارآمدی کاهش می یابد و شکاف از بین می رود. در �A� هیچ شکافی وجود ندارد و مزایای آن برای جامعه مصرف واحد دیگری از این کالاها برابر با هزینه جامعه تولید واحد دیگری از این کالا است. کل مزایای داده شده حداکثر (به طور مستقیم در نمودار نشان داده نشده است).

کمیت �c� کارآمد نیست ، زیرا در کمیت - هزینه جامعه برای تولید این کالای کالایی بزرگتر از مزایای جامعه برای مصرف آن است. خط با فلش در �c� از نظر گرافیکی این شکاف را نشان می دهد. اگر مقدار کمتری تولید و مصرف شود ، هزینه با صرفه جویی خالص در ارزش و در نتیجه سود خالص در کارآیی کاهش می یابد. ناکارآمدی با کاهش کمیت کاهش می یابد و شکاف از بین می رود. باز هم فقط در �A� هیچ شکافی وجود ندارد ، و در این تعادل کمترین راندمان اقتصادی حاصل می شود.

کارآیی فقط در مواردی است که هزینه ها و مزایای اضافی در تولید و مصرف برابر است. در اینجا فقط تعداد مناسب خانه ها ، دوچرخه ها و خمیردندان با توجه به مزایای آنها به جامعه و همچنین هزینه آنها برای جامعه تولید می شود. با توجه به فرضیاتی که از آن به دست می آید ، منطق کارآیی اقتصادی را نمی توان مقصر دانست. از اهمیت ویژه ای ماهیت منحنی تقاضا و عرضه و تفسیر مجدد آنها به مزایا و هزینه است. به همین دلیل اقتصاددانان اینقدر تلاش می کنند تا این منحنی ها را به دست آورند (احتمالاً بیش از بیشتر دانش آموزان از آنها مراقبت می کنند یا فکر می کنند).

این نتیجه بازار کارآیی و تعادل بسیار جذاب است و همان چیزی است که اقتصاددانان را به سمت راه حل های بازار جذب می کند. فرضیات اساسی در هر دو منحنی همان چیزی است که چنین نتایج جذاب را امکان پذیر می کند ، و بنابراین نیاز به بررسی این فرضیات را دارد. این فرضیات اساسی ، و نظریه پشت آنها در فصل های بعدی مورد بررسی قرار می گیرد.